دست‌نوشته | من چطور در خانه می‌ماندم؟
يکشنبه, ۱۲ بهمن ۱۳۹۹ ساعت ۰۸:۲۳
نوید شاهد – همزمان با سالروز شهادت شهید «حسین حاجی‌زاده» دست‌نوشته این شهید گرانقدر منتشر شد.
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید حسین حاجی‌زاده، دوازدهم خرداد ۱۳۴۶ در روستای نهاوند از توابع شهرستان تاکستان به دنیا آمد، پدرش اسحاق، کشاورز بود و مادرش بانو نام داشت.
این شهید گرانقدر که تا پایان دوره راهنمایی درس خواند، به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت و دوازدهم بهمن ۱۳۶۵ در سومار توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به کتف و پاها، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
پدر جان! انسان باید بالاخره یک روزى بمیرد؛ چه بهتر که در راه دینش، وطنش و رهبرش جان بدهد. عمر، دست خداست؛ کسى چه مى‌داند کى و کجا مى میرد؟! اما در جبهه وضع طورى است که آدم احساس مى‌کند امروز، آخرین روز عمرش است! پدر گرامى! من این راه را با آگاهى تمام قبول نمودم و چندی که جان در بدن دارم، در جبهه خواهم ماند و دشمن نامرد را از خاک پاک میهن اسلامی بیرون خواهیم کرد.
پدر بزرگوارم! شما مادرم را دلدارى دهید و به مادرم بگویید: از صحبت که با هم داشتیم، دیگر فراموش کند؛ وضع دیگر روشن نیست. معلوم مى‌شود این دنیا واقعاً بى‌ارزش است و این را در جبهه‌ها باید فهمید. زمانى که شما پیرمرد ۶۵ ساله بنا به دستور رهبر خود تفنگ بر دست مى‌گیرید و سه مرتبه داوطلبانه به جبهه جنگ مى‌روید، من چطور در خانه می‌ماندم؟
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین
نظر شما
